Zamek w Krasiczynie jest jednym z piękniejszych przykładów architektury późnego renesansu w Polsce. Budowę zamku rozpoczął pod koniec XVI w. kasztelan przemyski Stanisław Krasicki. Jego syn, Marcin Krasicki, przekształcił zamek obronny we wspaniałą rezydencję. Konstrukcja zamku ma formę czworoboku, w narożach stoją cztery cylindryczne baszty: Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka. Zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne ściany zamku pokrywa niezwykła dekoracja sgraffitowa (rzeźbiona w tynku), przedstawiająca sceny biblijne, medaliony z popiersiami cesarzy, wizerunki polskich królów oraz sceny myśliwskie. Jednym z najcenniejszych elementów architektonicznych zamku jest kaplica usytuowana w baszcie Boskiej, porównywana do Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu.
Od 1834 r. zamek był w rękach Sapiehów jako ich gniazdo rodowe. Zniszczony w 1762, 1852 i podczas obydwu wojen światowych, zostal odbudowywany w latach 1860–1903, w okresie międzywojennym i w drugiej połowie XX w. Wokół zamku roztacza się ogród krajobrazowy założony na wcześniejszym ogrodzie kwaterowym, z dużymi stawami i licznymi drzewami pochodzenia obcego. W kompozycji ogrodu uwagę zwracają drzewa rodowe upamiętniające narodziny nowych członków rodu – lipy opatrzone imionami córek i dęby z imionami synów, wśród których rośnie dąb Adama Stefana kardynała Sapiehy.
Warto zobaczyć w okolicy:
- Kościół parafialny św. Marcina z XVII w. w Krasiczynie
- Cmentarz żydowski w Krasiczynie
- Przemyśl– miasto na styku kultur Wschodniej i Zachodniej
Zdjęcie: M. Bosek
